„...Tam, przy stole, siedzi mój przyszły mąż, jak gdyby nigdy nic je obiad i nawet nie zerknie w moim kierunku. Twierdzi, że mnie kocha, ale często zachowuje się tak, jakbym była mu zupełnie obojętna. Co to za dziwny człowiek! I ja się zgodziłam zostać jego żoną? Jakby tego było mało, miłość mojego życia klęczy u moich stóp i oświadcza, że jest i pozostanie kawalerem! Nie, tego stanowczo za wiele!...”
Weronika, próbując zapomnieć o starej miłości, rozpoczyna intensywne poszukiwania nowej. Po drodze – z właściwym sobie talentem – pakuje się w rozmaite tarapaty. Któregoś dnia poznaje wreszcie tego jednego jedynego. Wszystko wskazuje na to, że będą żyli długo i szczęśliwie. Prawie wszystko...
Pogodna, pełna humoru i nieco przewrotna powieść. Idealna na wakacje.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz